Ateş Ulus'una Dönüş

'Yollara çıkalı iki sene oluyor. Vay be, zaman ne kadar çabuk geçmiş. Annem, canım annem. Seni ne kadar özledim bilemezsin. Az kaldı. birkaç saat sonra ateş ulusu sınırlarına ayak basıcam. Yaptığın yemekleri o kadar özledim ki.' diye düşünürken Mikomi, bi yandan da sırt çantasından ağzına götürdüğü şekerleri çiğniyordu. Şekerleri her çiğniyişinde diline gelen tatlar ona annesinin yemeklerini ne kadar özlediğini hatırlatıyordu.Her adım attığındaki çıkan ses evde attığı adımla tahtadan çıkan sesi anımsatıyordu ona. Neredeyse güneş batıyordu. Ağaçlardan gelen böcek sesleri yanlızlığını gideriyordu. Aniden durdu. Çantasından çadırını yavaşça çıkardı. Biraz yorulmuştu. Çadırı yere bıraktı ve bir iki dakika yere uzandı. Birden babasına kaydı aklı. Onu çok hemde çok özlemişti. Çocukken söylediği sözler bir bir çınlıyordu kulaklarında. Daha fazla hayal etmek istemedi. Hızlıca olduğu yerden kalkarak çadırı aldı ve çiviyle çadırın uçlarını toprağa hızlıca çakmaya başladı. Çadırın içini hazırladıktan sonra çevreden birkaç dal parçası buldu ve ateş bükerek dalları yaktı. İçi ısınmıştı. Ellerini ateşe doğru uzattı. Evdeki şömine aklına gelmişti birden. Babası ona şömine başında hikâyeler okurdu. Şimdi daha hızlı eve gitmek istiyordu. Ama bir sabah olsun o zaman çıkacaktı. Çantasında bozulmaya duran çorbayı çıkardı. Ateşte bir güzel ısıttı. Afiyetle yemeye başladı. Yemeğini yerken ötedeki ağacın arkasından anlık bir ses duydu. Çorba kasesini hızlıca yere bıraktı oraya doğru gardını alarak yürümeye başladı.

Ağaçlara doğru bir kaç adım yürüdükten sonra ağacın arkasından sıçrayan bir sincapla birlikte bir anlık rahatlıyorsun. Tam geri döneceğin sırada ise arkandan gelen güçlü bir hava akımıyla önündeki ağaca çarpıyorsun. Yüz üstü çarptığından burnun biraz kanadı.

Ağaçlara doğru bir kaç adım attıktan sonra ağacın arkasından çıkan sincap onu rahatlatmıştı. Tam çorbasını yemeğe arkasını döneceği sırada arkadan gelen güçlü bir hava akımıyla öndeki ağaca çarptı. Yüzü çok acıyordu. Sırt üstü yere düştü aniden. Yavaşça diklendi. Aklı karışmıştı aniden olan olaylar yüzünden. Bir kaç saniye sonra elini yavaşça yüzüne doğru götürdü. Neresini vurduğunu tam olarak anlayamamıştı. Birden burnunda acı hissetti. Burnuna getirdi elini. Burnundan sürekli bir sıvı akıyordu. Burnu kanıyordu. Birkaç saniye sonra kanaması durdu. Her şeyi analiz etti bir kaç saniye içinde. Arkadan gelen hava akımının nedenini buldu. Şu an yerde oturuyordu ve yapacağı akıllı bir hareketle durumu lehine çevirmeliydi. Ani bir hareketle ayağa kalktı ve geri döndü. Döndüğünde iki elini kaldırarak ateşten bir duvar yaptı. Yaptığının saniyesinde ağacın arkasına saklandı.